Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Hastanesi Nöroloji Uzmanı Prof. Dr. Sultan Tarlacı, şiddeti genetik, çevresel ve nörobiyolojik boyutlarıyla ele alarak, bilhassa çocuklukta maruz kalınan şiddetin beyin gelişimi, kişilik oluşumu ve ileriki hayatta cürüm eğilimini nasıl etkilediği hakkında bilgi verdi.
Fiziksel şiddet, ruhsal yapıyı; ruhsal şiddet de fizikî yapıyı etkiler!
Şiddetin hem ruhsal ve hem de fizikî olabileceğini aktaran Nöroloji Uzmanı Prof. Dr. Sultan Tarlacı, “İnsan ruhsal ve bedensel yapıdan oluşur. Bu iki kavram sıkı münasebet içerisindedir. Münasebetiyle vücuda alınan bir şiddet, ruhsal yapıyı etkileyebilir.” dedi.
Ruhsal alınan bir şiddetin de tıpkı doğrultuda fizikî yapıyı bozabileceğini tabir eden Prof. Dr. Tarlacı, “İki kavram da beşerde iç içe geçtiği için ayırmak pek kolay olmayabilir. Şiddete maruz kalan şahısta ruhsal, fizikî, ruhsal yahut cinsel bir değişim olur.” formunda konuştu.
Beynin ön bölgesi hasar gördüğünde empati ve öz denetim bozulur, cürüm ve şiddet eğilimi artar!
Şiddet uygulayan şahısta kendine has beyinsel kişilik davranış özelliği olduğunu kaydeden Prof. Dr. Sultan Tarlacı, “Âşık biri, sevdiği kişi tarafından reddediliyorsa beyin bir yas durumuna girer. Depresyon, keder ve ağlama vardır lakin beynine bakıldığında büyük bir acı görürüz.” dedi.
Suçlu beyin özelliğinin çok boyutu olduğunu lisana getiren Prof. Dr. Tarlacı, “1848’li yıllarda beyni hasar görmüş şahısların davranışlarının değiştiği görüldü. Araştırmalar sonucunda, öz denetimimizin bulunduğu beynin ön bölgesi hasar gördüğünde empati, normlara uyma, öz denetimin bozulduğu ve yaptığı aksiyonun sonucunu varsayım edememe üzere bulgular saptandı. Bunun sonucunda da cürüm ve şiddet eğilimi artar.” açıklamasında bulundu.
Zekânın yüzde 50’si anne-babadan, öbür yüzde 50’si ortam etrafında şekilleniyor!
Aileden gelen genetik temasların da suça yatkınlık mümkünlüğünü artırdığına dikkat çeken Prof. Dr. Sultan Tarlacı, “Beynin kimyasını dengeleyen bir enzim ya da beyindeki kimyasalı parçalayan bir protein vardır. Bu kısım, muhtemel bir gen alımında şiddet özelliğinin arttığını bize göstermiştir. Öbür ismi savaşçı gendir. Lakin bu tek başına hatalı sayılmaz.” dedi.
Çevre faktörlerinin de tesirli olduğunu vurgulayan Prof. Dr. Tarlacı, şöyle devam etti:
“Beyin, anne karnından 21 yaşına kadar gelişme gösterir. O süreç içerisinde beslenmenizden soluduğunuz hava ve duygu-iletişim durumunu kazanıp kazanmama üzere faktörler de ekleniyor. Genetik yazgısı kabul etmiyoruz. Zekânın yüzde 50’si anne-babadan, öteki yüzde 50’si ortam etrafında şekillenir. Halk ortasında psikopat dediğimiz ve daima kabahat işlemeye meyli olan beşerler da var. Bu insanlarda beyin bölgesinde empati ve öz denetim eksikliği görülmüş. Fakat psikopat beyin de olsa toplum, kültür, aile, düzgün eğitim ve dayanak bu insanı büsbütün cürüm işlemeyen bir birey haline çevirebiliyor.”
Çocuğa erken yaşta şiddet uygulanırsa bu durum beynin bir sanat yapıtına dönmesini engeller!
Ailenin birinci öğrenme ortamı olduğuna vurgu yapan Prof. Dr. Sultan Tarlacı, “Eğer ailede sevgi görülmüş, dinlenilmiş, hislerini söz eden bir birey olarak yetişmişse, baskı yapılmamışsa ve şiddetten uzaklaştırılmışsa ileride o çocuk düzgün bir insan haline gelir. Çocuklar konuşmadıkları periyotlarda aynalama yaparlar. Erken yaşta şiddet uygulanırsa bu durum beynin bir sanat yapıtına dönmesini pürüzler.” dedi.
İki kardeşin birbirinden büsbütün farklı davranışlar gösterdiğine işaret eden Prof. Dr. Tarlacı, “Biz anne-babamızdan genleri alırken onların tüm kopyalarını almayız. Yarı anneden ve yarı babadan alıyoruz. Kendi içerisinde çaprazlaşma dediğimiz bir durum ortaya çıkıyor. Kişilik ve mizaç anne ve babamızdan otomatik olarak gelir. Karakteri ise toplum, aile ve okul üzere ögeler şekillendirir.” tabirlerini kullandı.
Çocuk şiddet gördüğünde yalnızca onu öğrenmiyor, beynin olgunlaşma fonksiyonu de bozuluyor!
Dönemlere bağlı genetik olarak biyolojik çeşitlilik olduğunu kaydeden Prof. Dr. Sultan Tarlacı, “Belli bir kesim daha yaratıcı, üretken olabilirken gerilim, baskı ve hayattaki zorluklarla daha kolay başa çıkabiliyor. Öteki bir kısmı ise yaratıcılığı az, hayatla gayretten kaçınan bireyler olarak görüyoruz. Çocuk, ailede şiddeti bir tahlil yolu olarak görmüşse bunu kendine modeller.” dedi.
Beyin açısından bakıldığında erkeklerin 24, bayanların 21 yaşında hayatla uğraş edebilecek bireylere dönüştüğünü belirten Prof. Dr. Sultan Tarlacı kelamlarını söyle tamamladı:
“Çocuk şiddet gördüğünde yalnızca onu öğrenmiyor, beynin olgunlaşma fonksiyonu de bozuluyor. Hücreler ortası bozukluk ve his durum bozukluğu da ortaya çıkabiliyor. Bu insan, insanlara hem az güvenir hem de dünyayı tehdit olarak görmeye başlar. 20-30 yıldır takip edilen çocuklar var. Hayvana şiddet, okuldan kaçma ve akranlarına zorbalık üzere 12 parametre dikkate alındığı vakit, ilkokul yahut ortaokul periyodunda görülmüşse ileride yasal ve kriminal bir evrakı oluyor. O halde bu çocuklarla ilgili önlemler alınabilir. Hiçbir çocuk şiddeti talep etmez. Hiperaktif çocukların fazla hareketli olmasının illaki bir manası vardır. Onu anlayıp ona nazaran bir tahlil yolu bulmak gerekiyor.”
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
